بررسی عوارض سدیم والپروات در کودکان ۱۵-۲ ساله ی مبتلا به صرع و میگرن

مقدمه: والپروئیک اسید، یک داروی وسیع الطیف در درمان انواع صرع و میگرن می باشد، اما عوارض جانبی دارو و اهمیت هر یک از انواع آن، به خصوص در ایران به میزان کمی بررسی شده است. مطالعه ی حاضر، با هدف تعیین شیوع انواع عوارض این دارو و عوامل مرتبط با آن در کودکان 15-2 ساله در شهر اصفهان انجام شد. روش ها: این مطالعه ی آینده نگر در سال های 94-1393 بر روی 217 کودک 15-2 ساله ی مراجعه کننده به کلینیک ویژه ی نورولوژی کودکان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با روش نمونه گیری آسان انجام شد. اطلاعات شامل اطلاعات دموگرافیک، علت، دز و مدت استفاده از سدیم والپروات و عوارض دارو و با مراجعه به پزشک جمع آوری شد. یافته ها: از 217 نفر مورد مطالعه، شایع ترین عارضه، افزایش وزن با 112 نفر (6/51 درصد) بود. در بین عوارض بررسی شده ، افزایش اشتها (8/31 درصد)، درد شکم (1/16 درصد)، سردرد (0/6 درصد) و افت تحصیلی (1/4 درصد)، بهبود وضعیت خلق (1/5 درصد) و استفراغ (2/3 درصد) شایع تر بود. یک نفر مبتلا به پانکراتیت و دو مورد مرگ نیز مشاهده شد. نتیجه گیری: عوارض داروی سدیم والپروات به عنوان یک داروی ضد تشنج، اغلب خطرناک نمی باشد، اما توجه پزشک به عوارض دارویی به خصوص علایم خطر جهت کودکان می تواند باعث جلوگیری از مشکلات خطرناک تر شود. در ضمن، افتراق عوارض خفیف و شدید دارو از یکدیگر، می تواند سودمند باشد.